Θάμπο κακούλα (δηλ. τζάμπο σακούλα)

Με αφορμή αυτήν την ατάκα του Φίλιππου θα ήθελα να αναφέρω ότι κάθομαι εδώ μόνη μου (γιούπιιιιιι) ανάμεσα σε τέρατα…. Τέρατα κάθε είδους κι όμως καταφέρνω να επιζώ και να τα έχω και σε τάξη.  Άλλωστε είμαι η Βασίλισσα, η Πριγκίπισσα, η δύναμη του Αέρα. Γενικά φέρω  πολύ εξουσιαστικούς και φοβερούς τίτλους, τίτλους φυσικά που μου έχουν απονέμει οι γιοι μου.

Τα τέρατα που με περιβάλλουν ονομάζονται γκορμίτι, μονσούνο, μπάκουγκαν, μπεν τεν κτλ κτλ. Εκτός από αυτά τα φριχτά τέρατα στο σπίτι μας ως άλλο ένα τζουράσικ πάρκ ζουν και φοβεροί, τρομεροί και διψασμένοι για αίμα δεινόσαυροι. Δεινόσαυροι κάθε είδους, ακόμα και κάποιοι που δεν υπήρχαν καν. Τους έχουμε και σπίτι, βεβαίως, επίσης τρομερό και φρικιαστικό. Προκαλώ τον οποιοδήποτε ακόμα και τον  πιο διάσημο παλαιοντολόγο να με ρωτήσει ότι θέλει περί δεινοσαύρων. Και όπως λέει και ο Χριστόφορος: ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ!

Αρχίζω να αναπολώ τον Τόμας το τρενάκι και τον Μακουίν που ναι μεν είχαν κάνει κατάληψη στο σπίτι μου και κυρίως στο σαλόνι μου ήταν όμως συμπαθητικές φιγούρες… τολμώ να πω. Αυτά όμως τα τερατόμορφα παιχνίδια με αγριεύουν. Αν δεν είχα τόσους τίτλους δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να τα έβγαζα πέρα.

Σήμερα το πρωί τα έβαλα στο κουτί τους. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι κάνουν κάθε μέρα. Κρύβονται για να μην τα βρω, κάποια στην ντουλάπα, κάποια κάτω από τον καναπέ, κάποια μέσα στον καναπέ, στα ρούχα, στο κρεβάτι μου, στα άπλυτα, στα πλυμένα, στο πλυντήριο, στο στεγνωτήριο, στις τσάντες μου, στην βεράντα μου. ΣΟΣ είναι σας λέω ΠΑΝΤΟΥ! Μια μέρα οι δεινόσαυροι κατέστρωσαν ένα εγκληματικό σχέδιο….. πήγαν και ζωγράφισαν τα πρόσωπά τους στα διαγωνίσματα των παιδιών του σχολείου…………

Και όσα βέβαια κι αν έχουμε ποτέ δεν είναι αρκετά. Τα γκορμίτι ας πούμε δεν βγαίνουν από το αυγό. Ε όχι δεν θα το ανεχτούμε αυτό ποτέ. Θα πάρουμε άλλα με αυγό.

Υπάρχουν τέρατα που λέγονται Dynafroze και δεν τα πήραμε; Πώς θα κυκλοφορήσουμε ξανά στη γειτονιά; Με τι πρόσωπο κύριοι θα βγούμε στην κοινωνία; Ευτυχώς που υπάρχει και ο Άγιος Βασίλης και θα μας τα φέρει. Να ναι καλά ο άγιος…..

Έκατσα μια μέρα και  άρχισα να υπολογίζω πόσο κάνει το καθένα από αυτά και πρόσθετα. Κάπου στα 300+ σταμάτησα όχι γιατί με έζωσαν τα τέρατα αλλά τα φίδια. Τόσα χρήματα για αυτά τα κακόγουστα παιχνίδια. Τα βλέπω με μισό μάτι. Κλείνω το συρτάρι και επαναπαύομαι ότι για λίγο τουλάχιστον έχω ησυχάσει.

Μόλις έρθουν οι μικροί και ο μεγάλος μου όλα αυτά τα τέρατα θα πάρουν ξαφνικά ζωή. ΟΙ δεινόσαυροι θα ουρλιάζουν και θα κυνηγούν. Τα γκορμίτι θα βγουν μπροστά να τα σκοτώσουν , μια μπάλα μπάκουγκαν που θα γίνει ξαφνικά τέρας θα αιφνιδιάσει τους πάντες μέχρι που τα μονσούνο θα στριφογυρίσουν και θα σαρώσουν τα πάντα. Φωνές, ουρλιαχτά, μουγκρητά, γέλια, καυγάδες θα βάψουν με χρώμα αυτό το μουντό πρωινό της ζωής μου.

Καλά τα τέρατα αλλά τι γίνεται όταν ο ένας γιος θέλει να παίζει στην κουζίνα και γουστάρει κουζινικά; Πω πω τι πάθαμε…..ο άνδρας η κολώνα του σπιτιού που είναι μόλις 3 ετών αρέσκεται στη μαγειρική;;;;; Ο δικός μας ο γιος να μαγειρεύει;;;;; Δεν υπάρχει αυτό σας λέω……. Ο μπαμπάς μας μαγειρεύει υπέροχα, σούπερ, ο αδελφός του είναι βοηθός σεφ αλλά το μωρό που παίζει με τα μπωλ και τις κουτάλες θα χάσει τον ανδρισμό του.

Τί κόλλημα είναι αυτό που έχει ο έλληνας; Μάλλον οι περισσότεροι δεν ξέρουν τί σημαίνει άνδρας ή μάλλον δεν τους μάθανε.

Εγώ και ο γιος μου φτιάχνουμε συχνά κουλουράκια, φαγητά, πρωινό και χαίρομαι πάρα πολύ που είναι μαζί μου και με βοηθάει. Μακάρι να συνεχιστεί αυτό! Είναι καταπληκτικός και στο μάζεμα. Είναι ο πιο γλυκός και υπέροχος βοηθός του κόσμου!!!!!!!!!