Συγχαρητήρια είναι δίδυμα!

Να που το τεστ κι αυτή τη φορά ήταν θετικό! Δεν το περίμενα τόσο σύντομα ίσως να μην το περίμενα και καθόλου αλλά αφού συνέβη εννοείται ότι τρελαθήκαμε από τη χαρά μας!

Ήθελα να αλλάξω γυναικολόγο μια και ο προηγούμενος έκανε πολλές βλακείες και αποδείχτηκε και ευρωφονιάς. Βρήκα έναν εδώ στη γειτονιά ο οποίος είχε σύμβαση με το ταμείο μου και πήγα απλά να μου επιβεβαιώσει την εγκυμοσύνη και να μου γράψει τον προγεννητικό έλεγχο.

Καλά ο τύπος ήταν αστέρι όνομα και πράγμα :0 (το όνομά του ήταν όντως Αστέριος χαχαχα).

Είδε μόνο το ένα έμβρυο και καρδιά μου είπε είναι νωρίς να ακούσει. Στον ύπνο μου έβλεπα συνέχεια το ίδιο όνειρο. 2 έμβρυα τα οποία μια ήταν στην κοιλιά μου, μια έτρεχαν πίσω από το αμάξι μου, μια βαπτίζονταν και άλλα τέτοια κουλά J.

Σε 2 μέρες πήγα στον γυναικολόγο που τελικά επέλεξα. Στον υπέρηχο είδε τα δίδυμα με τις καρδούλες τους να καλπάζουν! Γυρίζει απότομα την οθόνη και λέει: είπαμε έχετε ένα παιδί ε; Και λέω γιατί ρωτάς έχουμε δίδυμα; Κι έμεινε ο άνθρωπος. Πώς το κατάλαβες; Το είδα του λέω στον …ύπνο μου χαχαχαα.

Η χαρά μας ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ! Θέλαμε 3 παιδιά αλλά δεν θα πάλευα κι άλλη εγκυμοσύνη.

Φίλησα το γιατρό, σοβαρά τον φίλησα, κι έτσι πληρώθηκε κιόλας αφού μου είπε ότι τον έφτασε η χαρά μας! Έφυγα και χοροπήδαγα!

Πάντα ήθελα να κάνω δίδυμα, όπως και κόρη βέβαια ….άσχετο…..και να που θα τα κάνω!

Ο γιατρός είπε ότι δεν είχε ξαναδεί ζευγάρι να χαίρεται μόλις ακούνε για δίδυμα και ότι κάποιοι τον ρωτάνε αμέσως για μείωση. Μπορεί να είμαι εξαίρεση τι να πω;

Από μικρή λαχταρούσα τα δίδυμα. Τρελαινόμουν για 2 συμμαθήτριές μου που ήταν δίδυμες. Μια εποχή είχα κακιώσει που δεν είχα δίδυμη αδελφή….. Στο χωριό έτρωγα μόνο δίκροκα αυγά γιατί έλεγαν ότι όποιος τρώει κάνει δίδυμα χαχαχαα. Και η γιαγιά, Θεός συγχωρέστη, με κυνηγούσε γιατί το πίστευε. Θα κάνεις δίδυμα, ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να τα μεγαλώσεις, μη, πέτα το, δεν καταλαβαίνει αυτό το κορίτσι……χαχαχαααα.

Κρίμα που δεν ζει να δει ότι τελικά ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΑ!

Εμπαιγμός νούμερο 1: φύλο μωρού

Πάντα ονειρευόμουν ένα κοριτσάκι που θα παίζαμε τις κουμπάρες, θα πήγαινα εγώ επίσκεψη στο κουκλόσπιτό της κι εκείνη θα με κερνούσε αόρατο τσάι και ψεύτικα κουλουράκια. Κάθε βράδυ θα χτενίζαμε και οι 2 τα μακριά ξανθά μας μαλλιά και θα φορούσαμε ίδιο χρώμα φορέματα.

Αντί αυτού έσκασε μύτη το πρώτο τσουτσουνάκι. Εμπαιγμός μεγάλος διότι στον υπέρηχο ο γιατρός μας είχε πει κορίτσι. Πρόλαβα εγώ η κυρία να αγοράσω φόρεμα, κορδέλα, ζακετάκι και παπουτσάκια με κορδέλες για να βγάλω την κορούλα μου από το μαιευτήριο. Τα είχα σε μια κρεμάστρα έξω από την ντουλάπα και κάθε μέρα τα κοίταζα και ονειρευόμουν.

Σε 1,5 μήνα ξαναπήγα στο γιατρό και τότε είδαμε τα προσόντα του μεγάλου μου γιου!

Απογοητεύτηκα, ψέματα δεν θα πω,  αλλά και μόνο η σκέψη ότι μου δόθηκε το ιερό δώρο της μητρότητας ήταν αρκετό να νιώσω αμέσως πολύ καλύτερα.

Από μικρή μου έλεγαν ότι θα κάνω κορίτσια και η μητέρα μου με σιγουριά, τόσο που ποτέ μου δεν με φαντάστηκα με αγοράκι στην αγκαλιά.

Ευτυχώς το φόρεμα έπιασε τόπο στην κουμπάρα που είχε γενήσει μόλις κοριτσάκι και η ζακετούλα πήγε για αλλαγή. Θέλετε πιο μεγάλο νούμερο με ρωτά η πωλήτρια. Όχι θέλω κάτι σε αγορίστικο.Η πωλήτρια βλέπει την κοιλιά μου και χαζογελάει. Τί να κάνουμε της λέω αλλαγή σχεδίου!  Αφήνω την υπέροχη ζακετούλα με τα φρουφρού και τα φιογκάκια και στη θέση της παίρνω μία απλή άσπρη…Όμως είχα υπόλοιπο, εμ βέβαια τα βολανάκια πληρώνονται έξτρα,  και έτσι για να συμπληρώσω πήρα ένα φορμάκι. Μόλις το κράτησα πάνω στην κοιλιά μου είδα μέσα του ένα μωρό με γαλάζια ματάκια, ε σε αυτό μου έκανε τη χάρη!, απαλό, τρυφερό, απροστάτευτο και μικροσκοπικό.

Μα πώς θα μπορούσα να απογοητεύομαι που θα έφερνα στη ζωή ένα τέτοιο πλάσμα άσχετα αν θα φορούσε ροζ ή γαλάζια. Θα ήταν το δικό μου μοναδικό πρώτο μωρό!

Στο μαιευτήριο δίπλα μου γεννούσε μία γυναίκα (τα καλά του Ιασώ όλες παρέα) ένα κοριτσάκι. Το είδα μόλις το έβγαζαν, το ζύγισαν και το τύλιξαν με μια ροζ κουβερτούλα.

Γκρρρρρρ ζήλεψα. Μου άνοιγαν την κοιλιά κι εγώ τον καημό μου…. Εγώ γιατί να κάνω αγόρι;;;;; Σε λίγα λεπτά ένα ζόρικο κλάμα ακούστηκε…..και σε λίγα δευτερόλεπτα αντίκρυσα το πιο όμορφο μωρό του κόσμου, τον Αλεξανδράκο μου!  Πήγα να τον φιλήσω και εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε και αντί για μαγουλάκι φίλησα τα χειλάκια του πού ήταν σαν τριανταφυλλάκι. Οι μαίες μόλις τον είδαν μου είπαν είναι από τα πιο όμορφα νεογέννητα που έχουν δει  και μου μοιάζει πολύ. Μπορεί να το λένε αυτό σε όλες αλλά εμένα με έκανε να νιώσω καλύτερα!

Όταν την επόμενη τον είδα στη θερμοκοιτίδα κατάλαβα ότι όλα αυτά περί φύλου είναι περίσσιες βλακείες…..εξάλλου κανένα κοριτσάκι δεν ήταν πιο όμορφο από τον Αλέξανδρό μου!

Μην ξεχνώ  ότι θα υπάρξει και δεύτερο παιδί. Την επόμενη φορά θα είμαι πιο τυχερή! χεχεχεχε

 

Ας συστηθούμε!

O Xριστοφοράκος ή το κριτσινάκι ο μεγάλος από τα δίδυμα. Σου δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ ήσυχο παιδί. Παρατηρεί πολύ, δεν μιλάει και περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία να την κάνει την ζημιά του. Ο μπαμπάς του τον λέει μίστερ μόγκ γιατί κατά καιρούς έχει εμμονές. Η πρώτη ήταν όταν μπουσούλαγε που πήγαινε και έφτιαχνε τις γωνίες των χαλιών που χαλούσαν οι υπόλοιποι.

Προσθήκη λεζάντας

Ο Φιλιππάκος ή αλλιώς ο ζουληχτούλης. Είναι ο μικρός από τα δίδυμα και ο μεγάλος μου δυνάστης. Από τη στιγμή που γενήθηκε θέλει να είναι στην αγκαλιά μου και φυσικά....να γκρινιάζει. Για αυτό το παιδί κάποιες φορές μου έρχεται να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο....

Ο Αλέξανδρος ή ο δον, ο μεγάλος μας! Μόλις με κοιτάει με τα αγγελικά του ματάκια αναλογίζομαι πόσο τελικά μπορεί να σε ξεγελάσει η εμφάνιση ενός ανθρώπου; Ο δον περνά στα 5 του την εφηβεία. Δεν εξηγείται αλλιώς! Φετίχ του οι δεινόσαυροι....

Τα διδυμομωράκια μου!

Και η μανούλα με τον κλώνο της, όπως λένε οι άλλοι τουλάχιστον!

Είμαι μαμά επί 3!

Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να συνειδητοποιήσω τελικά τον τίτλο που με χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο.
Μέχρι πριν 5 χρόνια ο τίτλος που είχα δωσει στον εαυτό μου ήταν μαθήτρια, καθηγήτρια, φοιτήτρια, φίλη, παιδί, έφηβη, νέα, κοπέλα, σχέση, αδελφή, σύζυγος, θεία, ξαδέλφη και πολλούς ακόμα.....
Στα 32 μου κατάλαβα ότι ο τίτλος που μου ταίριαζε απόλυτα και για τον οποίο ήμουν προορισμένη ήταν ο τίτλος της ΜΑΜΑΣ!
Είναι ο πιο γλυκός, ο πιο εύηχος, ο πιο ανέλπιστος τίτλος που θα μπορούσε να μου απονέμει κάποιος και πόσο μάλιστα όταν αυτός ο κάποιος ήταν ένα γλυκύτατο, απαλό, μοσχοβολιστό και στρουμπουλό μωρό.
Μετά από 2 χρόνια ο τίτλος αυτός αποκτά άλλη διάσταση! Όταν γεννιούνται τα δίδυμα συνειδητοποιώ ότι πλέον είμαι "πολύ" μαμά,είμαι μαμά επί 3 και τί 3!
ΕΙΜΑΙ ΜΑΜΑ 3 ΥΠΕΡΟΧΩΝ ΑΓΟΡΙΩΝ!
Θα ξεκινήσω από αυτό λοιπόν και θα τονίσω ότι παρόλες όλες μου τις σκέψεις, τις απόψεις και τα συναισθήματα που θα περιγράψω, δεν παύει να ισχύει ότι δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς κάποιο από τα 3 μου αγόρια. Όσο κι αν οι καταστάσεις είναι δύσκολες, όταν τα κοιτώ λιώνω....πεθαίνω για αυτά κι όσο υπάρχω μέσα σε αυτόν τον κόσμο δεν θα σταματήσω να παλεύω για το καλό και την ευτυχία τους.
Αγοράκια μου σας λατρεύω!