Τί είναι για μένα η ευτυχία.

Τι είναι τελικά αυτό το συναίσθημα που το ονομάζουμε ευτυχία και σε όλη μας τη ζωή την αναζητάμε και την κυνηγάμε; Υπάρχει; Είναι πραγματικό συναίσθημα ή είναι κι αυτή ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου εγκεφάλου;

Πόσοι και πόσοι άνθρωποι έχουν κάνει τα πάντα προς αναζήτησή της; Το τι θεωρεί ο καθένας ότι θα τον κάνει ευτυχισμένο είναι κάτι υποκειμενικό. Κάποιοι θα ήταν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τα πάντα και να ξεκινήσουν μια καινούργια ζωή μήπως και την συναντήσουν. Οι άνθρωποι αυτοί είναι πικρά γελασμένοι. Η ευτυχία είναι μέσα μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε συνέχεια αλλαγές για να την βρούμε. Αρκεί να κοιτάξουμε μέσα μας, βαθιά στην καρδιά μας και στο τι μας ολοκληρώνει ψυχικά.

Η ευτυχία είναι ένα πολύ πονηρό συναίσθημα. Κρύβεται πολύ καλά στην ψυχή μας και απλώς περιμένει. Περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία να πλημυρίσει όλο μας το είναι, όλη μας την ύπαρξη. Και όταν τη νιώσεις τότε απλά μένεις αμήχανος και σαστισμένος διότι δεν γνώριζες ότι η καρδιά σου είχε και αυτή τη δυνατότητα. Είναι μη διαχειρίσιμη.

Κάποιος είπε ότι η ευτυχία είναι στιγμές. Δεν είχε άδικο. Για εκείνον αυτό είναι ευτυχία. 

Για μένα όμως η ευτυχία είναι ένα δάκρυ. Ένα δάκρυ που κυλά από τα μάτια μας όταν τα συναισθήματά μας είναι πιο δυνατά από κάθε λέξη, από κάθε βλέμμα, από κάθε άγγιγμα. Ένα συναίσθημα που ξεχειλίζει από μέσα μας, γεμίζει την καρδιά μας, το σώμα, την ψυχή μας και αφού δεν χωρά άλλο τότε βρίσκει διέξοδο στο δάκρυ.

Αν εκείνη τη στιγμή κάποιος σου σκουπίσει τα μάτια τότε μπορείς να του τη μεταδώσεις. Άρα η ευτυχία εκτός από πονηρή είναι και μεταδοτική.

Για μένα το να ξεχωρίσω την ευτυχία ήταν κάποτε μπερδεμένη υπόθεση.

Όταν στη δουλειά μου παίρνω τα εύσημα νιώθω υπέροχα, αλλά αυτό είναι ικανοποίηση.

Όταν κάποιος μου πει κάτι όμορφο και με «ανεβάσει» νιώθω επίσης ικανοποίηση.

Όταν κάποιος μου πει μπράβο νιώθω περήφανη.

Όταν τελειώσω κάτι νιώθω δημιουργική.

Όταν αγοράζω κάτι ακριβό νιώθω απλά ότι τα κατάφερα.

Όταν περιποιούμαι τον εαυτό μου ή κάνω κάτι εποικοδομητικό στη μέρα μου νιώθω απλά όμορφα και ότι άδραξα την ευκαιρία.

Όταν πάω μια όμορφη βόλτα νιώθω πιο δυνατή, σαν να έχω φορτίσει τις μπαταρίες μου.

Όταν βλέπω τον Αλέξανδρο να λέει το ποίημα του δακρύζω όμως από συγκίνηση.

Τα παιδιά άραγε είναι ευτυχία;

Οι άνθρωποι τεκνοποιούν από εγωισμό, καθαρό εγωισμό. Το μητρικό ένστικτο δημιουργείται μέσα μας από τη στιγμή που βλέπουμε το τεστ θετικό. ΄Αρα γιατί κάνουμε παιδιά; Γιατί ακριβώς κυνηγάμε την ευτυχία. Θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας, με όποια δυσκολία συνεπάγεται αυτό, για μία μόνο στιγμή. Για την στιγμή που θα αποχαιρετίσουμε αυτόν τον κόσμο. Για τη στιγμή που θα κάνουμε τον προσωπικό μας απολογισμό.

Θα ρώταγε εύλογα κανείς: βοηθάει να έχεις παιδιά εκείνη τη στιγμή; Αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρω και μάλλον δεν θα προλάβω να το απαντήσω ποτέ.

Έχουν κυλήσει από τα μάτια μου δάκρυα ευτυχίας και γι’αυτό νιώθω ευλογημένη.

Δεν είναι κάτι εύκολο ούτε και απλό. Πρέπει να συντρέχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και να υπάρχουν τα κατάλληλα άτομα.

Άρχισα να ανακαλύπτω ξανά τον κόσμο με τα παιδιά μου. Ένα σπουργιτάκι που πετούσε έκανε το μωρό Χριστόφορο να ξεκαρδίζεται στα γέλια και να λέει ατό ατό και τότε ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια μου. Ένα χάδι στα μαλλιά μου από τον Αλέξανδρο και ένα σ’αγαπώ πολύ, είσαι η πιο όμορφη μαμά που υπάρχει με έκανε κι αυτό να δακρύσω. Μια αγκαλιά από το Φίλιππο και 20 φιλιά μαζεμένα κι αυτά με έκαναν επίσης να δακρύσω.

Και δεν είναι μόνο αυτά τα μικρά ανθρωπάκια που με κάνουν να νιώθω έτσι αμήχανα και αδύναμη να αντιδράσω. Είναι ένα πρωί που θα ξυπνήσω αγκαλιά με τον άνθρωπο που αγαπώ, πού θα με κοιτάξει στα μάτια και θα καταλάβω ότι όλος ο κόσμος σήμερα είναι αυτό το δωμάτιο και αυτή η αγκαλιά. Είναι ένα φιλί όλο πάθος, μια σκέψη, μια ανάμνηση. Είναι ο έρωτας ο πραγματικός δυνατός υπέροχος έρωτας που ενώνει ολοκληρωτικά δύο ανθρώπους.

Είναι ένα δάκρυ που κυλά όταν βλέπεις τη θάλασσα, τη βροχή να πέφτει, τον ήλιο να αποχαιρετά τη μέρα, ένα τριαντάφυλλο που ανθίζει στον κήπο σου και για όλα αυτά τα μικρά και γλυκανάλατα πράγματα να έχεις έναν άνθρωπο να τα μοιράζεσαι και να νιώθει ακριβώς όποιος νιώθεις κι εσύ.

Η ευτυχία είναι σύνθετη λέξη: από το ευ που σημαίνει καλό και το τύχη. Είναι λοιπόν η καλή τύχη. Για μένα λοιπόν η ευτυχία δεν είναι τίποτα άλλο παρά η καλή τύχη που μου φέρνει τους ανθρώπους που αγαπώ κοντά μου.

Αν λοιπόν με δεις κάποια στιγμή να δακρύζω μην με παρεξηγήσεις. Είναι η ευτυχία που προσπαθεί να βρει τη δική της διέξοδο και να με χαίρεσαι για την καλή τύχη εκείνης της στιγμής. Προσπάθησε να με καταλάβεις και ίσως να κλέψεις κι εσύ λίγη από αυτή, όπως θα προσπαθήσω να κλέψω κι εγώ από τη δική σου.